HISTORIA G5

Organiczny krzem jest rezultatem licznych prac prowadzonych przez naukowców i klinicystów na przestrzeni wielu lat (1957 – 1994). Początkowo prace dotyczyły amorficznej warstwy krzemionki, rozpuszczalnej w wodzie, znajdującej się na powierzchni niektórych kryształów kwarcu.

Krzem był długo uważany za prosty pierwiastek śladowy. W rzeczywistości jest on jednak jednym z mikroelementów, obecnym w ilości ponad siedmiu gramów w ciele zdrowego człowieka. Z tego względu odgrywa ważną rolę w organizmie.

Przez 10 lat (1985-1995) badacze gromadzili dowody na jego niewiarygodną skuteczność.

W 1970 r. francuski naukowiec Norbert Duffaut opracował pierwszą cząsteczkę, którą nazwano Krzemem Organicznym. Po latach badań dla prywatnych klientów, do Norberta Duffaut dołączył inny francuski badacz, doktor sedymentologii Loïc Le Ribault. Razem opracowali cząsteczkę G4. Po śmierci Norberta Duffaut Loïc Le Ribault opracował cząsteczkę piątej generacji – G5.

Krzem, mineralny czy organiczny?

W naturze występują dwa typy krzemu: krzem mineralny i krzem organiczny.

Krzem mineralny jest głównym składnikiem skorupy ziemskiej (27,80% wagowo) po tlenie (46,60%). Występuje w formie amorficznej lub krystalicznej w licznych skałach, takich jak granity, piaski, gliny itd.

W swojej najprostszej formie krzem mineralny składa się z jednego atomu krzemu i dwóch atomów tlenu (SiO2).   

Krzem organiczny (krzemoorganiczny w rodzinie którego znajdują się silanole, silanodiole i silanotriole), różni się od krzemu mineralnego obecnością jednego (lub kilku) atomu (ów) węgla połączonego (nych) z wodorem. W tej formie jest to jeden z głównych pierwiastków żywej materii, czego dowodzą oznaczenia wykonane zarówno u roślin i zwierząt, jak i u człowieka. W ciele człowieka krzem organiczny znajduje się w znacznych ilościach zwłaszcza w tkance łącznej, w chrząstkach, w grasicy, w ścianach naczyń krwionośnych, w nadnerczach, w wątrobie, w śledzionie, w trzustce itd.

Kapitał Krzemu Organicznego

Człowiek rodzi się z „kapitałem” krzemu organicznego, który odegra fundamentalną rolę w budowie, równowadze i obronie organizmu.

Ale ten „kapitał” zmniejsza się nieubłaganie wraz z wiekiem: uważa się, że człowiek traci go stopniowo 80% pomiędzy dojrzałością seksualną a końcem swojego życia, . Powoduje to osłabienie systemu odpornościowego i zwyrodnienie komórek ciała.. Zjawisko to jest nieodwracalne, ponieważ istota ludzka jest niezdolna do przekształcania krzemu mineralnego, który spożywa (pokarmy, napoje), na krzem organiczny, a krzem mineralny (obojętnie w jakiej formie, łącznie z krzemionką koloidalną) nie jest przyswajalny; może być nawet toksyczny w dużej dawce.